Biografi van der Capllen

Mr. Godert Alexander Gerard Philip baron van der Capellen (lahir di Utrecht, 15 Desember 1778 – meninggal di De Bilt, Utrecht, 10 April 1848 pada umur 69 tahun) adalah penguasa Hindia Belanda pertama yang memerintah di Hindia setelah dikuasai oleh Kerajaan Inggris selama beberapa tahun. Pada Kongres Wina, kepada Belanda diberikan kembali Hindia Belanda.
Van der Capellen, memerintah antara tanggal 19 Agustus 1816 – 1 Januari 1826. Ia merupakan Gubernur-Jenderal Hindia Belanda yang ke-41.
Ia adalah seorang berpikiran liberal, semangat yang tengah berhembus di Eropa setelah Revolusi Perancis. Tetapi segera ia melihat bahwa penerapan prinsip laissez-faire akan segera merugikan petani kecil di Jawa dan beberapa wilayah Hindia Belanda lainnya karena orang-orang kaya (baca:orang Belanda) akan segera menguasai banyak lahan dan membiarkan para petani dan buruh tani kehilangan mata pencaharian, keadaan yang sudah pernah terjadi pada abad ke-18, pada masa VOC.
Di masanya ia juga harus menghadapi rongrongan Raffles, sebagai Komisaris Jenderal Bengkulu, yang mencoba menguasai Sumatra dan Kalimantan untuk dikuasai raja Britania Raya. Perselisihan ini terselesaikan dengan disepakatinya Traktat London 1824. Permasalahan keamanan lainnya yang harus dihadapinya adalah Perang Paderi di Minangkabau, Perang Diponegoro, perlawanan sultan Palembang, dan pemberontakan di Maluku.
Untuk memperbaiki situasi ekonomi, Van der Capellen berusaha memajukan ekonomi warga yang sebagian besar adalah petani. Ia menghentikan pembayaran sewa tanah di daerah Negara Agung Mataram, untuk membantu petani. Namun tindakannya ini menimbulkan protes dari kalangan ningrat pemilik tanah dan menjadi perlawanan. Pecahlah perang yang dipimpin oleh seorang pangeran Kesultanan Yogyakarta, Pangeran Diponegoro, yang dikenal sebagai Perang Diponegoro antara tahun 1825 – 1830. Di Maluku, ia mengurangi sebagian monopoli perdagangan rempah-rempah untuk meredam ketidakadilan dan perlawanan rakyat.
Untuk memajukan pertanian dan tingkat pendidikan, ia mendirikan "Departemen Pertanian, Seni, dan Ilmu Pengetahuan untuk Pulau Jawa" yang bertugas memajukan pertanian melalui pendidikan umum dan profesional serta penelitian di bidang biologi. Prof. C.G.K. Reinwardt (dikenal pula sebagai direktur Kebun Botani Buitenzorg yang pertama) ditunjuk sebagai orang pertama untuk menduduki portofolio ini. Di masanya, dikeluarkan UU Pendidikan (1916). Sebagai pelaksanaannya dibangunlah sekolah-sekolah dasar untuk semua golongan warga. Namun, tanggapan masyarakat non-Belanda sangat sepi karena pengajaran sekolah-sekolah ini memakai bahasa Belanda dan mengajarkan pranata Eropa. Menyadari hal ini van der Capellen memerintahkan penyelidikan mengenai sistem pendidikan warga asli sehingga dapat dimodernisasi. Dapat dikatakan ini adalah usaha pertama untuk memasukkan prinsip pendidikan Eropa ke masyarakat asli Indonesia.
Di bidang kesehatan, tantangan yang harus dihadapi adalah mewabahnya penyakit cacar. Reinwardt berusaha keras menyadarkan warga akan pentingnya sanitasi dan agar warga bersedia diimunisasi. Imunisasi berhasil dijalankan dan penyakit cacar berhasil ditekan penyebarannya.
Van der Capellen yang sangat liberal ini tidak disukai kalangan atas di Hindia Belanda karena dianggap terlalu lemah. Pada tahun 1824 ia dipanggil pulang ke Belanda dan pada tahun 1826 posisi gubernur jenderal diserahkan kepada Hendrik Merkus de Kock.
Untuk menghormati jasanya, di kota Batusangkar, ibu kota Kabupaten Tanah Datar didirikan benteng menurut namanya, yaitu Fort Van der Capellen.

Biografia van der Capellen

Godert Alexander Gerard Filippo, Baron van der Capellen (15 dic 1778 - 10 aprile 1848) è stato uno statista olandese di Utrecht.
Van der Capellen era figlio di un colonnello di cavalleria. Fu nominato Prefetto di Frisia nel 1808 e subito dopo il ministro degli Interni e membro del Consiglio privato. Al suo consiglio, il re Luigi Napoleone abdicò al trono nel 1810 in favore di suo figlio, Louis II. Van der Capellen non servì Napoleone I. Guglielmo I, re dei Paesi Bassi, lo nominò ministro coloniale e lo mandò come Segretario di Regno Unito dei Paesi Bassi a Bruxelles.
Nel 1815, van de Capellen è stato fatto il Governatore Generale del Indie Orientali Olandesi, dove ha avuto a che fare sia con una ribellione nativo e una carenza di denaro. Infatti, durante il suo mandato in Java, il suo potere era in gran parte cerimoniale come suo complemento, Cornelis Teodoro Elout, aveva molto della potenza effettiva. Il re ha decretato la libertà di coltivazione e il commercio, e la tratta degli schiavi era proibito. Van der Capellen era meno progressista di altri commissari; dopo aver lasciato nel 1819, ha aumentato il potere di capi indigeni. Ha protetto il sistema del governo di piantagioni di caffè non permettendo piantatori europei di stabilirsi nella zona Priangan di West Java, né avrebbe lasciato europei o commerciale cinese lì. Nel 1824 ha annullato i contratti di locazione di terreni, costringendo i capi indigeni a restituire gli anticipi che avevano ricevuto dai ulteriormente sfruttando le coltivatori. Ciò ha causato disordini a Yogyakarta. Come il boom del dopoguerra in caffè e zucchero esportazioni sbiadito, porti giavanesi andato in deficit. Il denaro è stato speso rivolte reprimere al di fuori di Giava in Maluku (Molucche), Kalimantan (Borneo), Sulawesi (Celebes), Palembang, e sulla costa occidentale di Sumatra. Van der Capellen fatto un tour nel 1824 e abolito il limite odiato sul numero di alberi di spezie. La proposta di Muntinghe per una società nazionale sotto il re Willem è stato adottato nel 1825 i Paesi Bassi Trading società con 37.000.000 fiorini capitale e il pagamento dei dividendi di 4,5 per cento. Coltivatori Hard-premuto dovevano pagare le tasse in denaro e si rivolse a usurai cinesi. [1].
Gli fu ordinato di nuovo nel 1825 e nominato presidente del Board of Trustees dell'Università di Utrecht nel 1828. Nel 1838, ha frequentato l'incoronazione della regina Vittoria e il principe Alberto a Londra come l'inviato olandese. Van de Capellen poi servito come il Lord Ciambellano del Re Guglielmo II. Morì nel mese di aprile 1848 a De Bilt.

Životopis van der Capellen

Godert Alexander Gerard Philip, Baron van der Capellen (prosinec 15, 1.778 - duben 10, 1848) byl holandský státník z Utrechtu.
Van der Capellen byl syn jezdectva plukovníka. On byl vyrobený prefekt Friesland v roce 1808 a brzy poté ministr vnitra a člen rady záchoda. Na jeho radu, King Louis Napoleon vzdal trůnu v roce 1810 ve prospěch jeho syna, Ludvíka II. Van der Capellen nesloužil Napoleona I. Wilhelma já, král Nizozemska, ho jmenoval ministrem Colonial a poslal jej jako ministr Spojeného království Nizozemska do Bruselu.
V roce 1815, van de Capellen byl dělal generálním guvernérem Nizozemské východní Indie, kde se musel vypořádat s oběma nativním povstání a peněz nedostatek. Ve skutečnosti, během jeho držby v Javě, jeho síla byla převážně slavnostní jako jeho doplněk, Cornelis Theodorus Elout, měl hodně skutečné moci. Král nařídil, svobodu pěstování a obchodu, a obchodu s otroky byl zakázán. Van der Capellen byl méně progresivní než ostatní komisaři; poté, co odešel v roce 1819, se zvýšil sílu náčelníky. Chránil systém vlády kávových plantáží tím, že umožňuje evropským plantážníci se usadit v Priangan oblasti Západní Jáva, ani on by nechal Evropanům nebo tam čínský obchod. V roce 1824 zrušil kontrakty pozemků nájmu, nutit náčelníky splatit záloh se jim dostalo tím, že dále vykořisťovat kultivátory. To způsobilo nepokoje v Yogyakarta. Vzhledem k tomu, poválečný boom v kavárnách a cukerné vývozu vybledlé, jávské porty šel do deficitu. Peníze byly vynaloženy potlačení nepokojů mimo Java v Maluku (Moluccas), Kalimantan (Borneo), Sulawesi (Celebes), Palembang, a na západním pobřeží Sumatry. Van der Capellen podnikl turné v roce 1824, a zrušil nenáviděnou limit na počet koření stromů. Návrh Muntinghe pro národní společnost pod Kingem Willem byl přijat v roce 1825 jako nizozemské obchodní společnosti s 37,000,000 guldenů v hlavním městě a placení 4,5 procenta dividendy. Hard-lisované kultivátory museli platit daně v penězích, a obrátil se k čínským lichvářů. [1].
On byl organizován v roce 1825 a jmenoval předsedu správní rady univerzity v Utrechtu v roce 1828. V roce 1838 se zúčastnil korunovace královny Viktorie a prince Alberta v Londýně jako holandské vyslanec. Van de Capellen pak sloužil jako komorníka pána krále Viléma II. Zemřel v dubnu 1848 v De Bilt.